Εκπαίδευση
Ανατρέχοντας στα ιστορικά στοιχεία του Μεγάλου Ρεύματος όπως αναφέρονται στο βιβλίο του Μητροπολίτη Ηλιουπόλεως Γενναδίου, διαβάζουμε ότι οι πρώτες μετά την Άλωση επίσημες πληροφορίες που αφορούν στην παιδεία στο Μέγα Ρεύμα, εμφανίζονται στον Μεγάλο Κώδικα, το 1752. Δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιά ήταν η εκπαίδευση πριν από αυτή την ημερομηνία. Ο Μ. Γεδεών στην πραγματεία του "Παιδεία και πτωχεία παρ' υμίν" γράφει "Πρώτη κατά την ηλικίαν εκ των εν τω Βοσπόρω Σχολών η του Μεγάλου Ρεύματος υποδείκνυσιν ίχνη της υπάρξεως αυτής προ του έτους 1750". Επίσης, ο αείμνηστος Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνστάντιος ο Α' στην Κωνσταντινιάδα του αναφέρει την ύπαρξη του Γυμνασίου προς καλλιέργεια των Ελληνικών μαθημάτων στο Μέγα Ρεύμα. Το 1797 ιδρύθηκε το "Σχολείο του Βουνού" το οποίο βρισκόταν προς τον ανήφορο που οδηγεί στο Αγίασμα του Προφήτη Ηλία. Το σχολείο λόγω κακής κατασκευής καταστράφηκε το 1818. Από το 1820 η σχολή λειτούργησε σε διάφορα κτήρια και με διάφορες μορφές. Η σημερινή Αστική Σχολή κτίσθηκε το 1902 το οποίο μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών χρησιμοποιείτο αποκλειστικά ως Αρρεναγωγείο ενώ το κτήριο της λέσχης διατίθετο για το Κοινοτικό Παρθεναγωγείο. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το κτήριο χρησιμεύει ως μικτή σχολή. Με βάση τις πηγές το 1925-1926 η σχολή είχε 225 παιδιά που μαρτυρεί και την πληθυσμιακή ακμαιότητα των ρωμιών της εποχής στο χωριό. Το 1952 ο αριθμός των παιδιών μειώθηκε στα 150, το 1962 ανήλθε στα 200, ενώ υπάρχουν αυξομειώσεις και για παράδειγμα το σχολικό έτος 1957-1958 αριθμούσε 256 γηγενείς Μεγαρευμιώτες μαθητές και μαθήτριες. Έκτοτε ως γνωστό, λόγω της εγκατάλειψης από πολλούς συμπολίτες μας των εστιών τους σε αναζήτηση της τύχης τους σε άλλες χώρες, σταδιακά άρχισε και η συρρίκνωση του αριθμού των παιδιών της σχολής.
Περισσότερες πληροφορίες για την Αστική Σχολή του Μεγάλου Ρεύματος δείτε εδώ.
Μορφωτικός Σύλλογος
Σε μια τόσο πολυδιάστατη κοινότητα δεν μπορούσε να λείπει ο μορφωτικός και πολιτιστικός σύλλογος, που συνένωνε τη νεολαία. Ο Μορφωτικός Σύλλογος Μεγάλου Ρεύματος (Μ.Σ.Μ.Ρ.) απαρτιζόταν από τρία τμήματα με δικό του συμβούλιο το κάθε ένα. Το Αθλητικό τμήμα, το Μορφωτικό τμήμα και το Θεατρικό τμήμα. Και τα τρία αυτά τμήματα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της νεολαίας του χωριού αλλά και γενικώς στα δρώμενα της Πόλης στους τομείς του Αθλητισμού και του Πολιτισμού.
Στο κομμάτι του κλασσικού αθλητισμού ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Μεγαρευμιώτη Μιχάλη Δώριζα ο οποίος συμμετείχε σε τρεις Ολυμπιάδες, στην Μεσοολυμπιάδα της Αθήνας το 1906 όπου παίρνει το χάλκινο μετάλλιο στην λιθοβολία, στο Λονδίνο το 1908, όπου κατακτά το αργυρό μετάλλιο στον ακοντισμό και στη Στοκχόλμη το 1912 με συμμετοχή του στο αγώνισμα του ακοντισμού.
Στο μορφωτικό, διοργάνωνε αρχαιολογικούς περιπάτους, επισκέψεις σε Βυζαντινά μνημεία, ημερίδες πνευματικού περιεχομένου και διέθετε μια δυναμική βιβλιοθήκη με κλασικά κυρίως έργα.
Η κοινότητα όμως αυτή του Βοσπόρου είχε και θεατρική παιδεία, με τον Μορφωτικό Σύλλογο που επανιδρύθηκε το 1949 λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι από το 1901 υπήρχε ο Αθλητικός Σύλλογος "Άρης" καθώς και ο Ελληνικός Όμιλος Φιλάθλων και Φιλομουσών Μεγάλου Ρεύματος ο οποίος συμμετείχε στα πρώτα Αρτεμήσια, Πανελλήνιους Αγώνες, με τη μεγαλύτερη συμμετοχή αθλητών (31 αθλητές) μετά τον Ελληνικό Σύνδεσμο Ταταούλων με 35 αθλητές και ακολουθούσε ο ΖΕΥΣ του Σαλματοβρικίου με 17 και Ο ΕΡΜΗΣ του Πέραν με 13. Το 1925 εμφανίσθηκε το Αρναούτκοϊ Σπορ Κλάμπ κυρίως με ποδοσφαιρική ομάδα και το 1933 συναντάμε το ΔΟΞΑ Αρναούτκοϊ.
Στο Θεατρικό, ο όμιλος λειτουργούσε στο Μέγα Ρεύμα πολύ πριν την ίδρυση του Μορφωτικού Συλλόγου. Με την λειτουργία του Μορφωτικού Συλλόγου δημιουργήθηκε και ένα άρτιο αυτοτελές θεατρικό τμήμα με πλουσιότατη θεατρική δραστηριότητα. Ανέβηκαν επί σκηνής δεκάδες θεατρικά έργα τα οποία παίχτηκαν στους περισσότερους μορφωτικούς και αθλητικούς συλλόγους της Πόλης.
