Ο Κωνσταντίνος Γ. Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στο γραφικό προάστιο του Βοσπόρου, το Μέγα Ρεύμα (Αρναούτκιοϊ).
Τα πρώτα γράμματα τα διδάχθηκε στο δημοτικό σχολείο του Μεγάλου Ρεύματος. Ως μαθητής γυμνασίου και λυκείου στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή αρίστευσε κερδίζοντας υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για ανώτατες σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Απεφοίτησε από το κλασικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής και πρωτοδίδαξε στην αγαπημένη του «μητέρα» σχολή, τη Μεγάλη του Γένους. Η άρνηση, όμως, των τουρκικών αρχών για επίσημη έγκριση του διορισμού του – πολιτική της Τουρκικής κυβέρνησης προς τους αποφοίτους Ελληνικών Πανεπιστημίων – τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από την Πόλη, θεωρούμενος ως εν ενεργεία εκπαιδευτικός από το Ελληνικό κράτος, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Κομοτηνή, διορισμένος πλέον στην Ελληνική επαρχία. Δίδαξε σχεδόν δεκαπέντε χρόνια στο 1ο Λύκειο Κομοτηνής στο οποίο υπηρέτησε ως Υποδιευθυντής και Διευθυντής. Συνταξιοδοτήθηκε ως Υποδιευθυντής του 4ου Λυκείου Αλίμου (Μακρυγιάννειο) έχοντας συμπληρώσει τριάντα πέντε χρόνια συνολικής υπηρεσίας στη Μέση εκπαίδευση.
Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης επί σειρά ετών πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες στο Μορφωτικό Σύλλογο Μεγάλου Ρεύματος, στην Πόλη, τόσο με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, όσο και ως ερασιτέχνης ηθοποιός και σκηνοθέτης. Στην τελευταία σκηνοθετική του δουλειά, το 1974, ανέβασε λίγο πριν την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, την επιθεώρηση «Όλοι θα ζήσουμε» (συμβολικός ο τίτλος... για τον Ελληνισμό της Πόλης) στο γνωστό θέατρο «Κεντέρ». Κατάφερε δε σ' αυτό το έργο να κινήσει επί σκηνής τριάντα ελληνόπουλα, τα οποία τελικά παρουσίασαν στο κοινό της Πόλης ένα υπερθέαμα για τα δεδομένα της ομογένειας. Δίδαξε την Ελληνική γλώσσα στο Σύλλογο των Ιμβρίων Κωνσταντινουπόλεως, σε ειδικά φροντιστήρια για δύο συνεχείς χρονιές, όταν οι Τουρκικές Αρχές απαγόρευσαν τη λειτουργία του Ελληνικού Λυκείου της Ίμβρου, οπότε και αναγκάστηκαν οι περισσότεροι μαθητές του να εγκατασταθούν για σπουδές στην Πόλη. Επίσης για πέντε συνεχή χρόνια στην εφημερίδα «Απογευματινή» της Πόλης δημοσίευσε κριτική των προβαλλόμενων ταινιών ως ερασιτέχνης κριτικός κινηματογράφου.
Μελέτες του σχετικές με την επιστήμη του δημοσιεύθηκαν σε διάφορα φιλολογικά περιοδικά. Στην Πόλη, στην Κομοτηνή και στην Αθήνα έδωσε μια σειρά διαλέξεων φιλολογικού, ιστορικού και ψυχολογικού περιεχομένου και υπήρξε ομιλητής σε διάφορες παρουσιάσεις βιβλίων. Έχει επίσης επαινεθεί από το Υπουργείο Παιδείας για το εκπαιδευτικό του έργο στη Ροδόπη – Κομοτηνή. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με τον κινηματογραφιστή Γιώργο Μουτεβελλή ως αφηγητής σε ταινίες ντοκιμαντέρ, που έχουν ως θέμα τους μνημεία ιστορικά, αγιάσματα, εκπαιδευτήρια και συνοικίες της Κωνσταντινούπολης.
Είναι εγκατεστημένος στον Άλιμο και παντρεμένος με την Ερμιόνη. Έχει δύο παιδιά το Γιώργο και τη Μαρίνα και δύο εγγόνια, τον Κωνσταντίνο και την Κωνσταντίνα.
